Wczasy nad morzem

Trasa turystyczna Reda - Hel

12 czerwiec 2012r.

Reda — Puck (16 km) — Swarzewo (21 km) — Władysławowo (27 km) — Jastarania (49 km) — Hel (62 km) Jest to jedna z najatrakcyjniejszych tras wycieczkowych na polskim wybrzeżu bogata w folklor kaszubski. Na trasie piękne krajobrazy, widoki na morze, zespoły zabytkowe, największy port rybacki, kąpieliska bałtyckie. Po opuszczeniu Redy pociąg biegnie skrajem doliny rzeki Redy, u podnóża wysoczyzny dochodzącej do 93 m npm. Ku wsch. rozciąga się równa jak stół, pocięta rowami melioracyjnymi, ponad 4 km szeroka dolina Redy. Jest to teren tzw. Mostowych Błot, będących po przeprowadzonej przed paru laty melioracji bazą paszową dostarczającą siana i wykorzystywaną częściowo na pastwiska. W głębi doliny po stronie wsch. połyskują wody Zatoki Puckiej. Przed st. kol. Mrzezino pociąg wspina się na Kępę Pucką, nadmorską morenową wyniosłość odosobnioną od sąsiednich — Kępy Oksywskiej i Kępy Swarzewskiej — głęboko wciętymi i podmokłymi dolinami Redy i Płutnicy. 9 km Mrzezino. Punkt wyjścia ciekawej wycieczki pieszej do Rzucewa (patrz wycieczka XVI. 1, str. 353). Nieco dalej przejeżdża pociąg nad korytem potoczku Gizdebka i mija wieś Żelistrzewo. 16 km Puck (m. pow., 6500 mieszk., połącz, kol. z Gdynią — 31 km, z Wejherowem — 24 km, z Krokową — 23 km, połącz, aut. przez Połczyno (4 km) i Wlk. Piaśnicę (15 km) z Wejherowem — 25 km, przez Połczyno (4 km) i Krokową (21 km) z Wejherowem — 44 km, przez Wlk. Piaśnicę (15 km) i Krokową (28 km) z Białą Górą — 44 km, przez Jastrzębią Górę (11 km) z Karwią — 18 km, przez Jastrzębią Górę (11 km) z Władysławowem — 21 km, hotel, 2 rest., bar mleczny, st. benz.). Miasto leży na pn.-wsch. krańcu Kępy Puckiej, tuż nad Zatoką Pucką noszącą również miano Małego Morza. Puck jest bardzo starą osadą słowiańską i ośrodkiem handlu, o czym świadczą znajdywane tu monety kufickie z IX— X w. Najstarsza znana wzmianka pochodzi z 1217 r. Należy wówczas Puck jakiś czas do cystersów oliwskich, lecz wkrótce na skutek wymiany dóbr wraca pod władzę podległego księciu gdańskiemu kasztelana, który rezyduje w drewnianym, otoczonym wałami ziemnymi i fosą grodzie obronnym. Po zajęciu Pomorza przez Krzyżaków mieści się tu siedziba urzędu rybackiego, podległego komturowi gdańskiemu. Prawo miejskie chełmińskie otrzymuje Puck w 1348 r. Średniowieczny Puck założony został na planie prostokąta i posiadał w centrum również prostokątny rynek, Od którego wybiegały ku bramom i otaczającym miasto murom wąskie uliczki. Układ tych uliczek pozostał prawie taki sam, a jedynie rynek został nieco skrócony. W pii.-zach. narożniku miasta wznosił się zamek, którego zachowane potężne fundamenty zburzono niestety w ostatnich latach. Obecnie tylko nazwa uliczki Zamkowej wskazuje na położenie gródka kasztelańskiego, później zamku krzyżackiego i wreszcie siedziby polskich starostów, a przez 3 lata króla szwedzkiego Karola Knutsona. Z chwilą wybuchu wojny 13-letniej opowiada się Puck po stronie polskiej. W 1455 Kazimierz Jagiellończyk oddaje go jako zastaw gdańszczanom, którzy w dwa lata później odstępują miasto za 15 000 grzywien wypędzonemu ze Szwecji królowi Karolowi Knutsonowi. W 1460 r. zajmują miasto Krzyżacy, a Karol ucieka nie mając wystarczających sił do obrony. Po zwycięskiej bitwie pod Swiecinem w 1462 r. Polacy odzyskują Puck, który po pokoju toruńskim staje się siedzibą polskiego starosty. Urzęduje on na zamku krzyżackim, a później w zbudowanym na terenie zamkowym dworze. W 1594 r. do portu puckiego zawinęły 44 okręty przybywającego ze Szwecji króla Zygmunta III Wazy. W 1626 r. zajmują miasto Szwedzi, lecz wkrótce przepędza ich hetman St. Koniecpolski. Władysław IV nosząc się z zamiarem rozbudowy floty wojennej wyznacza Puck jako jej bazę i silniej obwarowuje miasto. Okręty królewskie wypływały wówczas z Zatoki Puckiej na pełne morze przez cieśninę w Mierzei Helskiej; cieśniny tej strzegły dwie fortece Władysławowo i Kazimierzowo. W 1655 wojska szwedzkie próbują zdobyć Puck, lecz wszystkie ich ataki zostają odparte, a noszący się z zamiarem oddania miasta i zamku dowódca obrony Sarpski uwięziony i oddany pod sąd. Zdobywa natomiast Puck kró1 szwedzki Karol XII w czasie wojny północnej. Starostwo puckie należało jakiś czas do króla Sobieskiego. Za czasów zaboru pruskiego zrujnowane mury miejskie i zamek ulegają rozbiórce, miasto podupada zupełnie. Niewielka poprawa następuje dopiero pod koniec XIX w. po doprowadzeniu drogi bitej a następnie w 1899 r. linii kolejowej. W okresie przynależności do Prus miasto zostaje silnie zniemczone.