wczasy, wakacje, urlop
28 maja 2012r.
Skorupiaki planktonowe. Najważniejszą grupą planktonu zwierzęcego są skorupiaki widłonogi. Kilka gatunków tych morskich raczków, wytrzymujących dostatecznie duże zmiany zasoleniowe, najbardziej charakteryzuje plankton Bałtyku. Tutaj odbywają one pełny cykl życia, występują w różnych stadiach rozwojowych w toni wodnej i nie zależą od dna. Są stałym planktonem. Do nich należą słonawowodne gatunki widłonogów z rodzajów Acaitia, Eurytemora, Temora, Centio-pages i inne. Wszystkie trzymają się górnych, mniej słonych wód bałtyckich; są szczególnie typowe dla słonawego środowiska, zwłaszcza dla południowych i środkowych rejonów morza. Z dolnym nurtem napływają także północnomorskie skorupiaki jak widłonóg Oithona similis, który jednak przeważnie nie rozradza się we wschodnich rejonach morza. W końcowych, najbardziej wysłodzonych rejonach Zatoki Fińskiej i Botnickiej do form słonawowodnych i morskich dołączają się słodkowodne rodzaje widłonogów Diaptomus i Cyclops. Szczególnie jednak typowy dla wód Zatoki Botnickiej jest Limnocalanus grimaldi, duży widłonóg zimnowodny, wytrzymały na rozcieńczenie środowiska do tego stopnia, że może być uważany prawie za gatunek słodkowodny. W JA. miarę posuwania się ku południowi, a więc w naszym rejonie Bałtyku, jego nasilenie ilościowe słabnie, przestaje dominować, staje się skorupiakiem rzadkim. Oprócz widłonogów żyje w Bałtyku kilka gatunków wioślarek, maleńka Bosmina mariłima, Evadne Noidmanni, dwa gatunki rodzaju Podon i in. Charakteryzują one letni ciepłowodny plankton górnych warstw wody. Najliczniej występujące Evadne i Bosmina odgrywają dużą rolę jako pokarm młodocianych śledzi i szprota. W północnych rejonach Bałtyku dołączają się typowe dla wód słodkich gatunki wioślarek z rodzajów Daphnia, Alo-na, Leptodoia, znane z naszych jezior. Spośród skorupiaków szczeponogich bardzo licznie reprezentowane są myzisy: Neomysis vulgaiis trzyma się brzegów zacisznych, niezarosłych, gdzie pojawia się często w gęstych skupieniach przypominających narybek. Drugi gatunek Praunus ilexuosus, rozmaicie ubarwiony (na kra-snorostach czerwony, na łąkach podwodnych zielony), jest charakterystyczny dla płytkich wód zarosłych, wreszcie najliczniejszy głębokowodny, zimnowodny Mysis mixta występuje często w dużych skupieniach ponad dnem, a nocą Widłonóg Oithona simllis — wskaźnik wlewów w Bałtyku wschodnim.