Wczasy nad morzem

Brzesko

03 września 2013r.

Brzesko Duża wieś na planie owalnicy, malowniczo położona na stoku wysoczyzny morenowej okalającej od południa równinę zastoiska pyrzyckiego. Najcenniejszym obiektem jest granitowy kościół z XIII w. z wieżą dobudowaną w 1817 r. Na początku XVII w. przeprowadzono remont i „barokizację" wnętrza kościoła. Wykonano wówczas drewniane pseudosklepienie „stalaktytowe" (164) - z podwieszonymi wspornikami, z dekoracją malarską przedstawiającą anielską orkiestrę i chór wśród wici roślinnej wykonujące hymn „Lobet den Herrn" („Chwalcie Pana") - umieszczony na banderolach. Pod względem ikonograficznym jest to ciekawe studium wiedzy o instrumentach muzycznych. W ołtarzu figury późnogotyckie z 1520 r., wśród nich w centrum postać Marii. Kult maryjny w Brzesku przetrwał czasy wprowadzenia reformacji i kolejne wieki protestantyzmu, pomimo że był teoretycznie niezgodny z nauczaniem Lutra. Z 1612 roku pochodzi ambona, na uwagę zasługują też malowane płyciny na balustradzie empory -z przedstawieniami emblematycznymi. Równo - florystyczno-geologiczny rezerwat „Skalisty Jar Libberta" Położony jest około 1 km od wsi w głębokim rozcięciu zachodniego zbocza doliny Płoni, którego wysokość sięga 80 m. Na północnym zboczu jaru znajdują się trzy skałki piaskowców plejstoceńskich uformowane w dziwne kształty na skutek erozji przez wody gruntowe (165). Skałki te występują na wychodni żwirowo-piaszczystych osadów wodnolodowcowych rozdzielających dwa poziomy glin lodowcowych (zwałowych). W górnej partii zbocza jaru zalega warstwa rdzawo-brunatnych glin lodowcowych ostatniego zlodowacenia (faza pomorska). Glina ta z licznymi przewarstwieniami piasków posiada miąższości 5-10 m i jest bardzo bogata w węglan wapnia (zawartość CaCO3 sięga 20%). Na skutek procesów wypłukiwania węglanu wapnia z pokładu tych glin w strefie pery-glacjalnej, w okresie zimnego klimatu u schyłku glacjału, wody bogate w CaCO3 infiltrowały w obręb warstwy piasków i żwirów wodnolodowcowych zalegających poniżej glin. Na skutek zmiany reżimu warunków redox węglan wapnia ulegał wytrącaniu i spowodował petryfikację piasków i żwirów. Utworzyły się zlepieńce (piaskowce i żwirowce) o lepiszczu węglanowym. W strefach szczególnie intensywnego przepływu wód bogatych w CaCO3 i jego wytrąceniu powstały „skałki" tak nietypowe dla czwartorzędu. W rejonie Pomorza Zachodniego podobne utwory występują na Lipowej Górze k. Czaplinka. Na skutek procesów stokowych i soliflukcji (zsuwy i spływy zboczowe) skałki te ulegają niszczeniu. W dnie jaru jak i na jego zboczach występują również liczne głazy narzutowe wymyte z pokładów glin lodowcowych. Przelewice Ogród dendrologiczny (166) - jeden z najwartościowszych - należy do trzech największych w Polsce (po Kórniku i Rogowie). Założony w 1799 roku przez von Borgstede przy pałacu jako park krajobrazowy z osią główną w postaci kwietnej łąki. Stopniowo uzupełniany o kolejne gatunki, których uprawie sprzyja lokalny łagodny klimat. Od 1923 roku był konsekwentnie prowadzony jako ogród dendrologiczny przez ostatniego właściciela Conrada von Borsi-ga, który równocześnie nadał mu charakter naturalistycz-ny (167). Po wojnie udało się odtworzyć dokumentację i kolekcję roślin. Odbudowany przed kilku laty pałac pełni różnorakie funkcje - ośrodka kultury organizującego letnie koncerty, laboratorium - zaplecza dla działalności badawczej ogrodu i działającej przy nim szkółki roślin. Stopniowo realizowane i udostępniane są kolejne części projektu - m.in. oranżeria zaaranżowana w XIX wieku w budynku stodoły. Ciekawostką jest utworzony tu ogródek skalny, w którym zgromadzono kilkanaście głazów narzutowych. Barlinek Miasto malowniczo położone nad Jeziorem Barlineckim (168) (zwierciadło wody na wysokości 57 m n.p.m., głębokość 20 m). Czytelny średniowieczny układ urbanistyczny, podkreślony m.in. fragmentarycznie zachowanymi murami miejskimi (169). Ich nieistniejąca część odtworzona została symbolicznie w bryle jednego z budynków - tzw. domu chińskiego. Ciekawy jest kościół pod wezwaniem NMP - kamien-no-ceglany, z XIII/XIV wieku, przebudowany w wieku XIX (z tego okresu spójne stylowo wyposażenie wnętrza - ambona, ławki, konfesjonały, przy nieco kontrowersyjnej kolorystyce ścian). Postacią związaną z Barlinkiem - i upamiętnioną tu na wiele sposobów - był wybitny szachowy mistrz świata Emanuel Lasker (1868-1941). Poświęcono mu część ekspozycji w miejscowym muzeum, jego imię nosi też lokalny klub szachowy, rondo na Nowym Mieście i szlak turystyczny. Tablicą informacyjną opatrzony jest dom, w którym mieszkał. Pamięci tego wybitnego filozofa i matematyka poświęcony jest coroczny turniej szachowy. Prócz bogatej oferty kulturalnej Barlinek oferuje także doskonałe warunki do aktywności fizycznej. W części śródmiejskiej jezioro okala promenada (170), a w jej pobliżu bierze początek sieć szlaków turystycznych, także tras coraz popularniejszego nordic walking, którego miasto mieni się stolicą. Niedawno wytyczono także nową nietypową trasę na jeziorze - wodny szlak przyrodniczy